ukończyć — dk VIb, ukończyćczę, ukończyćczysz, ukończ, ukończyćył, ukończyćczony «doprowadzić do końca, do ostatecznego wyniku; skończyć, zakończyć» Przedsiębiorstwo ukończyło remont w terminie. Ukończyć pracę. ∆ Ukończyć szkołę, studia, uniwersytet itp.… … Słownik języka polskiego
dekoracja — ż I, DCMs. dekoracjacji; lm D. dekoracjacji (dekoracjacyj) 1. «element ozdabiający, upiększający jakiś przedmiot, wnętrze lub zewnętrzną część budynku» Dekoracja budynku, parku, placu, wystawy sklepowej. Sylwestrowa dekoracja lokalu, okien, ścian … Słownik języka polskiego
dokończyć — dk VIb, dokończyćczę, dokończyćczysz, dokończyćkończ, dokończyćczył, dokończyćczony dokończać, rzad. dokańczać ndk I, dokończyćam, dokończyćasz, dokończyćają, dokończyćaj, dokończyćał, dokończyćany «doprowadzić coś do końca, do ostatecznego… … Słownik języka polskiego
fakultet — m IV, D. u, Ms. fakultetecie; lm M. y «wydział w wyższej uczelni» Fakultet prawny, medyczny. Ukończyć, mieć dwa fakultety. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
filozofia — ż I, DCMs. filozofiafii; lm D. filozofiafii (filozofiafij) 1. «nauka zajmująca się ogólnymi rozważaniami na temat istoty i struktury bytu, ludzkiego poznania, zasad wartościowania, miejsca człowieka w świecie i jego poglądu na świat, obejmująca… … Słownik języka polskiego
liceum — n VI; lm M. liceumea, D. liceumeów 1. «w latach 1932 1939 i 1944 1948: dwie ostatnie klasy sześcioletniej szkoły średniej; obecnie: czteroletnia szkoła średnia ogólnokształcąca lub zawodowa» Liceum handlowe, ogólnokształcące, pedagogiczne. Uczeń… … Słownik języka polskiego
lokata — ż IV, CMs. lokataacie; lm D. lokataat 1. «umieszczenie kapitału w jakiejś instytucji finansowo handlowej, nabycie jakiegoś przedmiotu, nieruchomości dla zabezpieczenia kapitału lub osiągnięcia zysków» Lokata kapitału. 2. «miejsce w klasyfikacji»… … Słownik języka polskiego
odbyć — dk, odbyćbędę, odbyćbędziesz, odbyćbądź, odbyćbył, odbyćbyli odbywać ndk I, odbyćam, odbyćasz, odbyćają, odbyćaj, odbyćał, odbyćany «wziąć udział w określonej czynności, ukończyć, przebyć coś» Odbyć praktykę, służbę wojskową, szkolenie, wartę.… … Słownik języka polskiego
opuścić — dk VIa, opuszczę, opuścićcisz, opuść, opuścićcił, opuszczony opuszczać ndk I, opuścićam, opuścićasz, opuścićają, opuścićaj, opuścićał, opuścićany 1. «zmienić położenie czegoś przez skierowanie ku dołowi; zniżyć, zwiesić, spuścić» Opuścić rękę.… … Słownik języka polskiego
polibuda — ż IV, CMs. polibudaudzie; lm D. polibudaud środ. «politechnika» Uczyć się na polibudzie. Ukończyć polibudę … Słownik języka polskiego
pomłócić — dk VIa, pomłócićmłócę, pomłócićcisz, pomłócićmłóć, pomłócićcił, pomłócićmłócony «ukończyć młócenie; spędzić pewien czas na młóceniu» … Słownik języka polskiego
